разжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разжоўваць — разжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжо́ўваць гл. разжаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пражава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; ‑жуём, ‑жуяце; зак., што.

Поўнасцю разжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжо́ўваць несов., прям., перен. разжёвывать; см. разжава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжева́ть сов., прям., перен. разжава́ць, мног. паразжо́ўваць;

◊

разжева́ть и в рот положи́ть разжава́ць і ў рот палажы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжвя́каць

‘разжаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разжвя́каю разжвя́каем
2-я ас. разжвя́каеш разжвя́каеце
3-я ас. разжвя́кае разжвя́каюць
Прошлы час
м. разжвя́каў разжвя́калі
ж. разжвя́кала
н. разжвя́кала
Загадны лад
2-я ас. разжвя́кай разжвя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час разжвя́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

rozżuć

зак. разжаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нажава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; ‑жуём, ‑жуяце; зак., чаго.

Разжаваць што‑н. у нейкай колькасці. Нажаваць хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zżuć

зак. зжаваць, разжаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

размусо́лить сов., прост.

1. (размазать) разма́заць слі́ну, наслі́ніць;

2. перен. разжава́ць, расцягну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)