резе́ц в разн. знач. разе́ц, -зца́ м.;

тока́рный резе́ц така́рны разе́ц;

резе́ц ску́льптора разе́ц ску́льптара;

ка́ждая че́люсть име́ет четы́ре резца́ ко́жная скі́віца ма́е чаты́ры разцы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фасо́нны, -ая, -ае.

1. гл. фасон.

2. Зроблены па пэўным фасоне, мадэлі або прызначаны для вырабу такіх рэчаў (спец.).

Фасоннае ліццё.

Ф. разец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

glasscutter [ˈglɑ:sˌkʌtə] n.

1. шкляр

2. разе́ц, алма́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chisel​1 [ˈtʃɪzl] n. tech. разе́ц; до́лата; стаме́ска; зубі́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скарпе́ль, ‑я, м.

Спец. Каменячосны разец, долата.

[Іт. scarpello.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rylec

м. разец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

burin

[ˈbjʊrɪn]

n.

разе́ц гравёра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

стэ́ка, ‑і, ДМ стэцы, ж.

Драўляны разец, які выкарыстоўваецца скульптарам пры лепцы.

[Іт. stecca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́парт, ‑а, М ‑рце, м.

Рухомы вузел металарэзных і дрэваапрацоўчых станкоў, які ўтрымлівае разец.

[Фр. support.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

incisor

[ɪnˈsaɪzər]

n.

разе́ц -ца́ (зуб) m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)