першабы́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да найстаражытнейшага перыяду гісторыі чалавецтва. Першабытны чалавек. Першабытнае грамадства. Першабытная культура.

2. перан. Устарэлы, прымітыўны. Першабытная тэхніка. □ У гэтым млыне і пад’ёмны механізм быў таксама стары, першабытны. Брыль. // Дзікі, некультурны. Першабытныя норавы.

3. Першапачатковы, былы. Тут, у вёсцы, першабытная цішыня, хвалюючы водар зямлі, пах усяго жывога, што расце, цягнецца да сонца, дыхае. Навуменка. І вецер імкнецца наўсцяж развінуць сваю першабытную дужасць. Глебка. // Некрануты, у натуральным стане. Першабытны лес.

4. Ужываецца ў якасці састаўной часткі назваў некаторых выкапнёвых жывёл. Першабытны зубр.

•••

Першабытны камунізм гл. камунізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

roztoczyć

зак.

1. разгарнуць; развінуць; раскаціць;

2. распусціць;

3. пашырыць;

roztoczyć kontrolę nad czym — пашырыць кантроль на што;

4. растачыць (на станку)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разверну́ть сов.

1. (раскрыть) разгарну́ць, мног. паразго́ртваць, раскры́ць, мног. параскрыва́ць, развіну́ць;

2. перен. (подробно изложить) разгарну́ць;

разверну́ть перспекти́ву разгарну́ць перспекты́ву;

3. перен. (предпринять в широких масштабах) разгарну́ць, мног. паразго́ртваць;

разверну́ть строи́тельство разгарну́ць будаўні́цтва;

4. перен. (развить) разгарну́ць;

разверну́ть свой тала́нт разгарну́ць свой та́лент;

5. (выпрямить) вы́прастаць, распраста́ць;

разверну́ть пле́чи вы́прастаць (распраста́ць) пле́чы;

6. воен. развярну́ць, разгарну́ць;

разверну́ть войска́ развярну́ць во́йскі;

разверну́ть фронт развярну́ць (разгарну́ць) фронт;

7. (повернуть) завярну́ць; павярну́ць; развярну́ць;

разверну́ть маши́ну завярну́ць (развярну́ць) машы́ну;

8. (развертеть, расширить отверстие, раскрутить) раскруці́ць, мног. параскру́чваць; (рассверлить) рассвідрава́ць, мног. парассвідро́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)