водопо́лье ср., обл. паво́дка, -кі ж., разво́ддзе, -ддзя ср., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́дье ср. разво́ддзе, -ддзя ср.; (о половодье — ещё) паво́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Разлі́ў ’разводдзе’ (Сл. ПЗБ), разлі́ва ’разводдзе, паводка’ (Янк. 1). Ад разліва́ць, разліва́цца, да ліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

roztop, ~u

м. часцей мн.~у — разводдзе; растаропіца; рэсквась;

wiosenne ~y — вясенняе разводдзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пато́п, -у, м.

1. Паводле біблейскай легенды: паводка, якая за грахі людзей затапіла нібыта ўсю Зямлю.

Сусветны п.

Пасля нас хоць п.! (каб толькі нам было добра; неадабр.).

2. Разводдзе, паводка; пра многа разлітай вады дзе-н. (разм., жарт.).

У нізінах вясною — цэлы п.

Што тут за п. у вас у хаце?

|| прым. пато́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паводка, павадзь, разводдзе

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

wezbrany

wezbran|y

усхваляваны;

~e wody — паводка; разводдзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Разво́ды ’узоры, часцей у палосы’, ’пацёкі’ (ТСБМ; Др.-Падб.). Ад вада́, параўн. разводдзе (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Растапу́цце ’разводдзе’ (Юрч. Вытв.). Кантамінацыя распу́цце 1 (гл.) і растапіць (пра лёд), гл. тапіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

забія́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Уласцівы забіяку (забіяцы), такі, як у забіякі; задзірысты. Забіяцкі выгляд.

2. Які з’яўляецца забіякам (забіякай). Было такое разводдзе, што забіяцкія хлапчукі плавалі па вуліцы на плытах і на камерах ад грузавікоў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)