wisely

[ˈwaɪzli]

adv.

му́дра, разу́мна; разва́жна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wéislich

a разва́жна, разу́мна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klüglich

adv разу́мна; разва́жна, разва́жліва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

roztropnie

разважна, разважліва, прадбачліва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sensibly

[ˈsensəbli]

adv.

1) разва́жна, разу́мна

2) адчува́льна, зна́чна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reasonably

[ˈri:zənəbli]

adv.

1) разу́мна, разва́жна

2) памярко́ўна

3) нядо́рага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ускіпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Нечакана раззлавацца. Спакойны, дасюль, Тышкевіч ускіпеў: — Замнога на сябе бярэш, Прусава. Асіпенка. — Чаго ты, дзеўка, ускіпела? — разважна загаварыў стары цясляр, калі Таіса села. Паслядовіч. — Браканьеры! — ускіпеў ляснік. — Што вы зрабілі?! Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Талкава́ць ’гутарыць, гаварыць; растлумачваць’ (ТСБМ), ’разважаць, доўга і шматслоўна даводзіць’: толкуе — німа чаго слухаць (Федар. 4, Цых.), толкова́ць ’размаўляць, абмяркоўваць’ (ТС), ст.-бел. толковати ’тлумачыць, гаварыць, казаць’ (КГС), сюды ж талкаві́та, талкаві́ста ’разумна, разважна’ (Мат. Маг., Юрч. Вытв.), талко́вы ’змястоўны, разумны, дзелавы, удалы’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Цых.). Да толк, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

besónnen

1.

a разва́жны, разва́жлівы; асцяро́жны; уду́млівы

2.

adv разва́жна, асцяро́жна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reasonably [ˈri:znəbli] adv.

1. разу́мна, разва́жна, разва́жліва;

Despite her anger, she had behaved reasonably. Нягледзячы на злосць, яна паводзіла сябе разумна.

2. уме́рана, дапушча́льна; даво́лі;

reasonably well даво́лі до́бра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)