niszczyciel

м.

1. разбуральнік;

2. знішчальнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

burzyciel

м.

1. разбуральнік; парушальнік;

2. бунтар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разори́тель

1. разбура́льнік, -ка м.; спусташа́льнік, -ка м.;

2. разара́льнік, -ка м.; см. разори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Zerstörer

m -s, -

1) разбура́льнік

2) марск. эска́драны мінано́сец; ав. знішча́льнікбамбардзіро́ўшчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АБЛО́ГАВАЯ ТЭ́ХНІКА,

машыны, прылады, прыстасаванні, якія ў стараж. часы выкарыстоўвалі для прыкрыцця атакуючых, штурму і разбурэння ўмацаванняў. Уключала пераносныя і рухомыя (на катках) шчыты, вінеі, рухомыя аблогавыя вежы ў некалькі ярусаў з адкіднымі мосцікамі, штурмавыя драбіны, кідальныя машыны, тараны і інш. На Беларусі аблогавая тэхніка выкарыстоўвалася да 14—15 ст., калі на змену ёй стала прыходзіць аблогавая артылерыя.

Віды аблогавай тэхнікі: 1 — шчыт; 2 — вінея; 3 — рухомая вежа; 4 — рухомыя і падвешвальныя на круках драбіны; 5 — крук-разбуральнік; 6 — штурмавыя драбіны (самбук); 7 — таран.

т. 1, с. 27

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wrecker

[ˈrekər]

n.

1) разбура́льнік -а m.

2) разва́льнік -а m. (пра чалаве́ка або́ машы́ну)

3) цяга́ч, авары́йнік -а m.

it took three wreckers to clear the road after an accident — Спатрэ́біліся тры авары́йнікі, каб расчы́сьціць даро́гу пасьля́ ава́рыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)