распаха́ть сов. узара́ць, разара́ць; см. распа́хивать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разарэ́нне ср. разоре́ние; см. разара́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́рваць несов. распа́хивать; см. разара́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разараць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разара́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разараць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разворваць — разараць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разараць усё, многае. Паразворваць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наразво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разараць у вялікай колькасці. Наразворваць бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozorać

зак. разараць, узараць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гра́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; незак., каго-што.

1. Забіраць сілай чужое дабро.

2. Разараць паборамі, падаткамі.

|| зак. агра́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; наз. аграбле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)