раскладны́, -а́я, -о́е.

Такі, які можна разлажыць, рассунуць, разагнуць у месцах згібу.

Р. ложак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгіба́ць несов. разгиба́ть; см. разагну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгі́б, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. разагнуць.

2. Месца, дзе прадмет разагнуты.

Старонкі пацерліся на разгібе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгіба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разагну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгібаць — разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгінаць — разагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распраста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Выпрастаць, зрабіць роўным, разагнуць.

Р. спіну.

2. Разгарнуць на ўвесь размах (крылы).

|| незак. распро́стваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozgiąć

зак. разагнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́прастаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Зрабіць простым, прамым; разагнуць.

В. цвік.

В. нагу.

2. Выраўнаваць пагнутае, памятае.

В. умяціну.

|| незак. выпро́стваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)