рэпатрыя́цыя, ‑і, ж.

Зварот на радзіму ваеннапалонных, бежанцаў, перасяленцаў.

[Ад лац. repatriare — варочацца на радзіму.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпатрыі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што) (кніжн.).

Вярнуць (вяртаць) на радзіму ваеннапалонных, грамадзянскіх асоб, бежанцаў, эмігрантаў.

|| наз. рэпатрыя́цыя, -і, ж.

|| прым. рэпатрыяцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патрыёт

(гр. patriotes = зямляк, суайчыннік)

той, хто любіць сваю радзіму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рээмігра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Чалавек, які вяртаецца на радзіму з эміграцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узвялі́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што (высок.).

Паказаць вялікім, значным; праславіць; узнесці.

У. радзіму ў песнях.

|| незак. узвялі́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. узвялі́чванне, -я, н.

|| наз. узвелічэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэпатрыя́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая вяртаецца на радзіму ў выніку рэпатрыяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рээмігры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Вярнуцца (варочацца) на радзіму з эміграцыі.

[Ад лац. re — назад і эмігрыраваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́славіць, ‑слаўлю, ‑славіш, ‑славіць; зак., каго-што.

Уславіць, выхваліць. Выславіць Радзіму ў песнях. Выславіць дасягненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

héimwärts

adv дамо́ў, дадо́му; на радзі́му

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Патрыёт ’той, хто любіць сваю радзіму, свой народ’ (ТСБМ). Праз польскую (patriota) ці рус. мову з ням. Patriot, якое з франц. patriote ’сын бацькаўшчыны’ < с.-лац. patriōta < ст.-грэч. πατριώτης ’зямляк, суайчыннік’ (Праабражэнскі, 2, 27; Фасмер, 3, 217; SWO, 1980, 558).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)