банды́т

(іт. bandito)

удзельнік банды, узброены рабаўнік, разбойнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

robber

[ˈrɑ:bər]

n.

рабаўні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Plünderer

m -s, - грабе́жнік, рабаўні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

łupieżca

м. рабаўнік; разбойнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grabieżca

ж. грабежнік, рабаўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

налётчик налётчык, -ка м.; (грабитель — ещё) грабе́жнік, -ка м., рабаўні́к, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

intruder [ɪnˈtru:də] n.

1. паруша́льнік (межаў); рабаўні́к, грабе́жнік

2. (на)даку́члівы чалаве́к, назо́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rabuś

м. рабаўнік, грабежнік; разбойнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

highwayman

[ˈhaɪweɪmən]

n.

рабаўні́к -а́ m., разбо́йнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wégelagerer

m -s, - рабаўні́к [разбо́йнік] з вялі́кай даро́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)