алкаго́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які хварэе на алкагалізм; п’яніца.

|| ж. алкагалі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tippler [ˈtɪplə] n. infml п’я́ніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

латру́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ру́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ру́г (разм.).

1. Гультай, цяльпук, абібок.

2. П’яніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

drunkard [ˈdrʌŋkəd] n. dated п’я́ніца, п’янчу́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

беспрабу́дны, -ая, -ае.

1. Пра сон: моцны, працяглы.

Б. сон.

Спаць беспрабудна (прысл.).

2. перан. Пра п’яніц, п’янства: бесперапынны, пастаянны.

Б. п’яніца.

|| наз. беспрабу́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

drunk​1 [drʌŋk] n. п’я́ны; п’я́ная; п’я́ніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алкаго́лік, ‑а, м.

Той, хто хварэе на алкагалізм; п’яніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drinker [ˈdrɪŋkə] n.

1. п’я́ніца

2. піто́к; піту́шчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pijak

м. п’яніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алкагалі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да алкаголік; п’яніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)