напытлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., чаго.

Спытляваць нейкую колькасць (пра муку). Напытляваць мукі на пірагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візі́га, ‑і, ДМ ‑зізе, ж.

Прадукт, які вырабляецца са спінной струны асятровых рыб. Пірагі з візігай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапячы́, -пяку́, -пячэ́ш, -пячэ́; -пячо́м, -печаце́, -пяку́ць; -пёк, -пякла́, -ло́; -пячы́; -пе́чаны; зак., што.

1. Папячы больш, чым трэба, запячы вельмі моцна.

П. пірагі.

2. Спячы, папячы ўсё, многае.

Муку ўсю перапяклі.

|| незак. перапяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разрумя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Пакрыцца румянцам, стаць румяным. Кабеты таксама разрумяніліся, як тыя пірагі пад вялікдзень у добрае гаспадыні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́хар, ‑а, м.

Той, хто гатуе стравы; повар. Нават кухар у сталовай Для гасцей для дарагіх З крэндзялямі адмыслова Выпякае пірагі. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Апрацаваць на вальцах. Гаспадары паехалі па млын з поўнымі вазамі, каб звальцаваць пшаніцы на пірагі, абдзерці круп з добрага ячменю... Ралько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мака́ла ’прыправа (звыч. смятана з адтопленым малаком), у якую мэкаюць бліны, пірагі’ (полац., Нар. сл., паўн.-усх. КЭС), ’верашчака’ (полац., Янк. 2) — рэгулярнае аддзеяслоўнае ўтварэнне пры дапамозе суф. ‑а‑л‑а (< a‑dlo). Да мака́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жо́рны, ‑аў; адз. няма.

Ручны млын, які складаецца з двух гладка абчэсаных круглых камянёў, пры дапамозе якіх зерне пераціраецца на муку. Маня з мачыхай прасявалі пшанічную муку на пірагі к святу і дамолвалі высеўкі ў жорнах. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

печь​I несов., в разн. знач. пячы́;

печь пироги́ пячы́ пірагі́;

со́лнце печёт го́лову со́нца пячэ́ галаву́;

печь как блины́ пячы́ як бліны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ciasto

н.

1. цеста; цестападобная маса;

2. часцей мн.~a — здоба; пірагі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)