по́ст-піке́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́ст-піке́т по́ст-піке́ты
Р. по́ст-піке́та по́ст-піке́таў
Д. по́ст-піке́ту по́ст-піке́там
В. по́ст-піке́т по́ст-піке́ты
Т. по́ст-піке́там по́ст-піке́тамі
М. по́ст-піке́це по́ст-піке́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пике́т​I воен., полит. піке́т, -та м.;

передово́й пике́т перадавы́ піке́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пике́т​II геод. піке́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пике́т​III карт. піке́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pikieta

ж. пікет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

picket​1 [ˈpɪkɪt] n.

1. кол

2. піке́т;

a picket on the steps of the Federal court building піке́т на прысту́пках буды́нка Федэра́льнага суда́

3. піке́тчык;

a picket line шарэ́нга піке́тчыкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Féldwache

f -, -n заста́ва, піке́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stréikposten

m -s, - ста́чачны [стра́йкавы] піке́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гаўптва́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.

1. Памяшканне для трымання пад арыштам ваеннаслужачых. Пасадзіць на гаўптвахту. □ Палкоўнік загадаў зняць пікет і адправіць яго ў поўным складзе на гаўптвахту. Мікуліч.

2. Уст. Галоўны каравул у крэпасці, горадзе; каравульнае памяшканне з пляцоўкай для вывядзення каравула.

[Ням. Hauptwache.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

picket

[ˈpɪkət]

1.

n.

1) кол, убі́ты ў зямлю́

2) вартаўні́чая заста́ва

3) піке́т -у m.

2.

v.t.

1) абгаро́джваць частако́лам

2) прывя́зваць да слупа́ (каня́)

3) расстаўля́ць піке́ты (падча́с стра́йку)

4) пікетава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)