адвісе́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сіцца; зак. (разм.).

Павісеўшы пэўны час, разгладзіцца.

Сукенка адвіселася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

footage [ˈfʊtɪdʒ] n. пэ́ўны эпізо́д з фі́льма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

благонадёжный

1. (политически) уст. паліты́чна надзе́йны, добранадзе́йны, добранаме́рны;

2. (надёжный) надзе́йны; (достоверный) пэ́ўны;

◊

бу́дьте благонадёжны уст. бу́дзьце ўпэ́ўнены (пэ́ўны), не сумнява́йцеся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бюджэ́т, -у, М -жэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Каштарыс расходаў і даходаў дзяржавы, прадпрыемства або ўстановы на пэўны тэрмін.

Б. інстытута.

2. Сукупнасць асабістых даходаў і расходаў на пэўны тэрмін.

Сямейны б.

|| прым. бюджэ́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Бюджэтныя асігнаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ангажэме́нт, -а, М -нце, м. (уст.).

Запрашэнне артыстаў на працу на пэўны тэрмін па дагаворы.

Атрымаць а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wiarogodny

верагодны; пэўны; дакладны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адпаку́таваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; зак.

1. Пражыць пэўны час у пакутах.

2. Скончыць пакутаваць; адмучыцца.

Адпакутаваў чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

суку́пны, -ая, -ае.

Аб’яднаны, сумесны, агульны.

Сукупныя намаганні.

○

Сукупны грамадскі прадукт — матэрыяльныя даброты, створаныя грамадствам за пэўны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

надёжный

1. надзе́йны; (верный) пэ́ўны;

2. (прочный) надзе́йны, мо́цны, трыва́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

надзе́йны, -ая, -ае.

Такі, на якога можна спадзявацца, трывалы, моцны; пэўны.

Н. чалавек.

Надзейнае ўмацаванне.

|| наз. надзе́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)