Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wheaten
[ˈhwi:tən]
adj.
пшані́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лава́ш, ‑а, м.
Пшанічны хлеб у выглядзе вялікіх тонкіх праснакоў, які ўжываецца ў Закаўказзі.
[Цюрк. лаваш.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марда́сты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і мардаты. Спаважна падаў сваю пухлую далонь непаваротлівы, мардасты Пшанічны.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымо́ўклы, ‑ая, ‑ае.
Які прымоўк; прыціхлы. — Ну, — не сціхаў усё Пшанічны, звяртаючыся да насцярожаных, прымоўклых людзей.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разва́лісты, ‑ая, ‑ае.
Разм. З пахістваннем з боку ў бок (пра паходку). Камлюкаваты Пшанічны развалістай хадой ступіў наперад.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лава́ш
(цюрк. lavas)
пшанічны хлеб у выглядзе тонкіх праснакоў, які пашыраны ў Закаўказзі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́ласмс.-г., бат Ähre f -, -n;
пшані́чны ко́лас Wéizenähre f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Пышані́ца ’пшаніца’, пышанішній ’пшанічны’ (Бяльк.). Фанетычныя варыянты да пшаніца (гл.), магчыма, пад уплывам пашня, нотніца ’збажына, збожжавыя’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
папо́ўніцы, прысл.
Разм. На поўны рот, прагна (есці). Смачна апёкшы рот і ўсё нутро пахучай, моцнай вадкасцю, Іван пачаў жаваць папоўніцы.Брыль.Яўхім і Даніла слухалі гаворку і ўміналі папоўніцы свежы пшанічны хлеб.Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)