inanity [ɪˈnænəti] n. бязглу́здасць, пустата́, недарэ́чнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пустота́ в разн. знач. пустата́, -ты́ ж., пустэ́ча, -чы ж.;

пустота́ в душе́ перен. пустата́ (пустэ́ча) у душы́;

пусто́ты в литье́ техн. пусто́ты ў ліцці́;

ториче́ллиева пустота́ тарычэ́лева пустата́;

гу́лкая пустота́ коридо́ра гу́лкая пустата́ (пустэ́ча) калідо́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

emptiness [ˈemptɪnəs] n.

1. пустата́; спусто́шанасць

2. беззмясто́ўнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ториче́ллиев / ториче́ллиева пустота́ физ., перен., шутл. тарычэ́ліева пустата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апусто́шанасць, ‑і, ж.

Стан апустошанага; душэўная пустата. Унутраная апустошанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчарбі́на, -ы, мн. -ы, -бін, ж.

1. Пустата паміж зубамі на месцы адсутнага зуба.

2. Зазубрына, няроўнасць у выглядзе маленькай ямкі.

|| памянш. шчарбі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дупло́, -а́, мн. ду́плы і (з ліч. 2, 3, 4) дуплы́, ду́плаў, н.

1. Пустата ў ствале дрэва на месцы выгніўшай драўніны.

Вавёрка жыве ў дупле.

2. Адтуліна, дзірка ў зубе (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hóhlheit

f -, -en пустата́ (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пустэ́ча, -ы, ж. (разм.).

1. Тое, што і пустата (у 1 і 2 знач.).

П. ў бараках. П. ў сэрцы (перан.).

2. Тое, што і пустка (у 1 знач.).

П., зарослая палыном.

|| прым. пустэ́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каве́рна, ‑ы, ж.

1. Поласць, якая ўтвараецца ў органах цела ў выніку разбурэння арганічнай тканкі хваробай. Каверны ў лёгкіх.

2. Пустата, поласць у горнай народзе.

[Лац. caverna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)