псіханеўро́з

(ад псіха- + неўроз)

захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы функцыянальнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіханеўрало́гія

(ад псіха- + неўралогія)

раздзел медыцыны, які ўключае псіхіятрыю і неўралогію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхапа́тыя

(ад псіха- + -патыя)

душэўнае расстройства, псіхічнае захворванне, паталагічны склад псіхічнай дзейнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхаге́ніі

(ад псіха- + гр. genos = род, паходжанне)

псіхічныя захворванні, якія выклікаюцца цяжкімі перажываннямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхамані́з

(ад псіха- + манізм)

ідэалістычны погляд, які лічыць рэчаіснасць толькі адбіткам нашай свядомасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхатэрапі́я

(ад псіха- + тэрапія)

метад лячэння хвароб псіхічнымі ўздзеяннямі на хворага, напр. гіпнозам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхаге́нны

(ад псіха- + -генны)

які вынікае пад уплывам псіхікі (напр. п-ыя хваробы скуры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхаідэало́гія

(ад псіха- + ідэалогія)

сукупнасць псіхічных і ідэалагічных рыс, якія характарызуюць чалавека, грамадства, клас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхамато́рны

(ад псіха- + лац. motor = які рухае)

звязаны з нервова-рухальным апаратам, з рухальным узбуджэннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхаміме́тыкі

(ад псіха- + гр. mimetes = пераймальнік)

лекавыя рэчывы, здольныя выклікаць у чалавека парушэнні псіхічнай дзейнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)