Verbum

анлайнавы слоўнік

ку́кла

‘жаночая прычоска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бры́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак., што і без дап.

Рабіць брыдкім, непрыгожым.

Гэта прычоска брыдзіць твой твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заві́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -вівак, ж.

1. гл. завіць.

2. Прычоска з завітымі валасамі.

Кароткая з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ponytail [ˈpəʊniˌteɪl] n. жано́чая прычо́ска «ко́нскі хвост»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фрызу́ра, ‑ы, ж.

Уст. Прычоска, завітыя валасы.

[Фр. frisure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́зел

‘месца; сукупнасць; прычоска; клунак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

hairdo [ˈheədu:] n. (pl. -оs) infml, dated прычо́ска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экзаты́чны, -ая, -ае.

1. Незвычайны, уласцівы далёкім краінам.

2. перан. Дзівосны, вычварны.

Экзатычная прычоска.

Экзатычная знешнасць.

Экзатычна (прысл.) апранацца.

|| наз. экзаты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шыньён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Жаночая прычоска з накладнымі кудзерамі з натуральных або штучных валасоў, а таксама самі такія валасы.

|| прым. шыньёнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Háartracht

f -, -en прычо́ска

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)