Verbum

раялі́зм, -у, м. (кніжн.).

Прыхільнасць да каралеўскай улады, манархізм.

|| прым. раялі́сцкі, -ая, -ае.

загадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; -го́джаны; зак., каго (разм.).

Задобрыць чым-н., выклікаць прыхільнасць.

З. ляснічага.

германафі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які мае прыхільнасць да ўсяго нямецкага.

|| прым. германафі́льскі, -ая, -ае.

паддо́брыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак., да каго.

Падлашчыцца, заваяваць да сябе прыхільнасць.

Умее п.

|| незак. паддо́брывацца, -аюся, -аешся, -аецца.

заляца́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., да каго.

Аказваць увагу каму-н., імкнучыся выклікаць прыхільнасць.

З. да жанчыны.

|| наз. заляца́нне, -я, н.

дабрата́, -ы́, ДМ -раце́, ж.

Спагадлівасць, душэўная прыхільнасць да людзей, імкненне рабіць усё добрае для іншых.

У яго вачах свяцілася д.

шука́льны, -ая, -ае.

1. Які выказвае пошук каго-, чаго-н.

Шукальныя рухі.

2. Які імкнецца здабыць чыю-н. прыхільнасць, спагаду.

Ш. погляд.