Präsnz

f - прысу́тнасць, наяўнасць; наве́дванне, удзе́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Прысу́тнічаць ’быць, знаходзіцца ў пэўны час; мецца, быць у наяўнасці’ (ТСБМ), прысу́тнасць ’знаходжанне, наяўнасць’ (там жа), укр. прису́тністьпрысутнасць’. Паводле Васілеўскага (Аб нек. асабл., 48–51) калька 20‑х гадоў XX ст. з рус. прису́тствовать ’знаходзіцца, быць у наяўнасці’, дзе суфікс ‑ствова‑ц.-слав.) быў заменены прадуктыўным суфіксам ‑ніча‑ (< ‑нік), што ўтварае дзеясловы ад назоўнікаў дзеючай асобы. Параўн. су́тнасць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kontenans, ~u

м. кніжн. самавалоданне, прысутнасць духу;

stracić kontenans — страціць прысутнасць духу;

dla ~u — дзеля смеласці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nwesenheit

f -

1) прысу́тнасць

2) знахо́джанне

3) наяўнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obecność

obecnoś|ć

ж.

1. прысутнасць;

sprawdzać ~ć — правяраць прысутнасць;

w czyjej ~ci — у прысутнасці (каго);

~ć obowiązkowa — абавязковая прысутнасць;

2. наяўнасць;

~ć tlenu — наяўнасць кіслароду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сальві́нія, ‑і, ж.

Вадзяная аднагадовая травяністая расліна сямейства сальвініевых; вадзяная папараць. Для Палесся таксама характэрна прысутнасць такіх рэдкіх рэліктавых відаў раслін, як вадзяны арэх, альдраванда, сальвінія і жоўты рададэндран. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хларэмі́я

(ад хлор + -эмія)

абавязковая прысутнасць хлору ў крыві ў выглядзе яго злучэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чараўні́ца, ‑ы, ж.

1. Жан. да чараўнік (у 1, 2 знач.).

2. перан. Пра незвычайна прыгожую жанчыну. [Лабановіч:] — Я лічу, што ў завітанскай чараўніцы і так вялікі штат кавалераў, і мая там прысутнасць ніколечкі не павялічыць яе вагі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксі-

(гр. oksys = кіслы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае прысутнасць кіслароду ў злучэннях або сумесях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ная́ўнасць ж.

1. Bestnd m -(e)s, Bestände (тавараў); Kssenbestand m, Brbestand m (грошай);

2. (прысутнасць, знаходжанне) Vorhndensein n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)