пригова́ривать несов.

1. (выносить приговор) прыгаво́рваць; прысу́джваць;

2. (говорить что-л. делая) разг. прымаўля́ць, прыгаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

promovíeren

1.

vt прысу́джваць вучо́ную ступе́нь (каму-н.)

2.

vi атры́мліваць вучо́ную ступе́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúerkennen

* vt (j-m)

1) прысу́джваць (узнагароду каму-н.)

2) прызнава́ць (за кім-н. права)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verúrteilen

vt (zu D)

1) прысу́джваць, асу́джваць, засу́джваць

2) га́ніць, асуджа́ць

zum Schéitern verúrteilt — асу́джаны на права́л [пагі́бель]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)