прыстаўля́ць гл. прыставіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

приста́вить сов.

1. прыста́віць;

2. портн. прытачы́ць, надтачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыста́ўлены в разн. знач. приста́вленный; прислонённый; см. прыста́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытаркну́ць

‘прыставіць, прыстроіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытаркну́ прыто́ркнем
2-я ас. прыто́ркнеш прыто́ркнеце
3-я ас. прыто́ркне прыто́ркнуць
Прошлы час
м. прытаркну́ў прытаркну́лі
ж. прытаркну́ла
н. прытаркну́ла
Загадны лад
2-я ас. прытаркні́ прытаркні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прытаркну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прыста́вы толькі мн. ’вароты’ (лаг., Жд. 3). Дэрыват ад прыста́віць < ставіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папрыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. што. Прыставіць, прысланіць да каго-, чаго-н. усё, многае.

П. жэрдзе да страхі.

2. каго (што). Прызначыць быць дзе-н., каля каго-н. — пра ўсіх, многіх.

П. вартавых да затрыманых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абапе́рці і апе́рці, -пру́, -прэ́ш. -прэ́; -про́м, -праце́, -пру́ць; абапёр, -пе́рла; абапры́; абапёрты; зак., што.

Паставіць, прыставіць, упіраючы ў што-н., каб надаць чаму-н. большую ўстойлівасць.

А. локці аб стол.

|| незак. абапіра́ць і апіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прислони́ть сов. прыста́віць, мног. папрыстаўля́ць, прыпе́рці, мног. папрыпіра́ць, прыхілі́ць, мног. папрыхіля́ць, прыхіну́ць, мног. папрыхіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыстаўля́ць несов., в разн. знач. приставля́ть; (опирая в верхней части — ещё) прислоня́ть; см. прыста́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przymknąć

зак.

1. прычыніць;

2. уст. прыставіць, прыткнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)