при́вкус м.

1. пры́смак, -ку м.;

2. перен. пры́смак, -ку м.; (оттенок) адце́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарчы́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак.

Мець горкі прысмак.

У роце гарчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарэ́ніць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ніць; незак. (разм.).

Мець гаркаваты прысмак.

Мука г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарка́віць, ‑віць; незак.

Аддаваць гаркатой, мець горкі прысмак. Квас гаркавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарчэ́ць, ‑эе; незак.

Станавіцца горкім, набываць гаркаваты прысмак. Масла гарчэе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарчэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -э́е; незак.

Станавіцца горкім, набываць гаркаваты прысмак.

Мука гарчэе.

|| зак. згарчэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

posmak, ~u

м. прысмак; смак;

posmak sensacji — адценне (прысмак) сенсацыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кіслі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Кіславаты прысмак у чым‑н. Вінаград з кіслінкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарчы́ць, ‑чыць; незак.

Аддаваць гаркатой, мець горкі прысмак. Смага бесперапынна мучыла, прыкра гарчыла ў роце. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nébengeschmack

m -(e)s пры́смак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)