прыму́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыму́са прыму́сы
Р. прыму́сы прыму́с
Д. прыму́се прыму́сам
В. прыму́су прыму́сы
Т. прыму́сай
прыму́саю		 прыму́самі
М. прыму́се прыму́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

при́мус пры́мус, -са м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

coercion [kəʊˈɜ:ʃn] n. прыму́с, прымушэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

самапрыму́с, ‑у, м.

Прымус самога сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

понужде́ние ср. прыму́с, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкі́рка, -і, ж.

У выразе: узяць (схапіць) за шкірку каго (разм.) — узяць за частку адзення, якая прымыкае да шыі, за каўнер, за заднюю частку шыі; таксама перан.: прымяніць насілле, прымус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

duress [djuˈres] n. fml прыму́с;

under duress пад прыму́сам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wymuszenie

н. прымус, прымушэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

enforcement [ɪnˈfɔ:smənt] n.

1. прыму́с

2. правядзе́нне ў жыццё (законаў, правілаў і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

enforcement

[ɪnˈfɔrsmənt]

n.

прымушэ́ньне n., прыму́с -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)