Прыро́іць ’прыляцець’ (ТС). Да ро́іць ’ляцець, валіць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przyfrunąć

зак. прыляцець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зляце́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́цца; -ця́цца; зак.

Прыляцець у адно месца з розных бакоў.

Восы зляцеліся на салодкае.

|| незак. злята́цца, -а́ецца.

|| наз. злёт, -у, М злёце, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nadlecieć

зак. прыляцець; падляцець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папрылята́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Прыляцець — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Аднекуль наляцелі пчолы, папрыляталі камары. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паналята́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Наляцець, прыляцець у вялікай колькасці.

Паналятала мух у хату.

2. Напасці, зрабіць набег — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

припорхну́ть сов., разг.

1. (прилететь, порхая) прыляце́ць;

2. (взлететь) узляце́ць, падляце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылята́ць несов.

1. прилета́ть;

2. разг. (бегом) прилета́ть, приноси́ться, прибега́ть;

1, 2 см. прыляце́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

принести́сь разг. прыне́сціся; (быстро двигаясь, прибыть) прымча́цца; прыбе́гчы; прыляце́ць; (о звуках, запахе) дане́сціся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паналята́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Наляцець, прыляцець у вялікай колькасці. — Мусіць, халады хутка пачнуцца — вельмі ж сівагракаў аднекуль паналятала. Чорны.

2. Напасці, зрабіць набег — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)