ánleimen

vt прыле́пліваць, прыкле́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przyklejać

незак. прыклейваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыкле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыклейваць — прыклеіць.

2. Р мн. ‑клеек. Разм. Тое, што прыклеена. Прыклейка адстала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укле́ивать несов., разг. (заклеивать сплошь) укле́йваць, закле́йваць; (наклеивать) накле́йваць; (приклеивать) прыкле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wklejać

незак.

1. уклейваць; прыклейваць;

2. разм. упіраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

paste​2 [peɪst] v. кле́іць, скле́йваць; накле́йваць, прыкле́йваць;

A notice was pasted to the door. Да дзвярэй была прыклеена аб’ява.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

label​2 [ˈleɪbl] v.

1. накле́йваць нале́пку, этыке́тку і да т.п.; ве́шаць бі́рку, ярлы́к

2. прыкле́йваць ярлы́к (каму-н.; на што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

укле́іць, укле́йваць

1. (устаўляць, прыклейваць) éinkleben vt, hinéinkleben vt;

2. (заклейваць цалкам) zúkleben vt, verklében vt; zúleimen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ляпі́ць

1. (фігуры) fórmen vt, modellíeren vt; (пра гнёзды, соты) báuen vt;

2. разм. (прыклейваць) ánkleben vt, ánleimen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прикрепля́ть несов.

1. (крепко приделывать) прымацо́ўваць; (прибивать) прыбіва́ць; (прикалывать) прыко́лваць, прышпі́льваць; (приклеивать) прыкле́йваць; (пришивать) прышыва́ць;

2. в др. знач. прымацо́ўваць; см. прикрепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)