кансігна́тар

(ад лац. consignare = прыкладваць пячатку)

пасрэднік пры экспарце тавараў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

áufwenden

* vt тра́ціць (сілы, грошы)

Kräfte [Mühe] ~ — прыкла́дваць намага́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пла́стыр м. мед. Pfláster n -s, -;

прыкла́дваць пла́стыр ein Pfláster áuflegen;

закле́іць пла́стырам ein Pfláster verklében auf (A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

béigeben

* vt (D) дадава́ць, прыкла́дваць (да чаго-н.)

klein ~ — забая́цца, спасава́ць; падпарадкава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апліка́тары

(ад лац. applicare = прыкладваць)

вырабы, якія змяшчаюць радыеактыўныя ізатопы і выкарыстоўваюцца ў медыцынскай практыцы для лячэння пашкоджаных участкаў скуры і слізістых абалонак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прилага́ть несов.

1. (добавлять, присоединять) дадава́ць; прыклада́ць, прыкла́дваць;

2. (применять) дастасо́ўваць, дапасо́ўваць;

◊

при сём прилага́ю канц. да гэ́тага дадаю́; см. приложи́ть​ 2, 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплікату́ра

(іт. applicatura, ад лац. applicare = прыкладваць)

1) спосаб размяшчэння пальцаў, найбольш зручны пры ігры на музычных інструментах;

2) лічбавае абазначэнне пад нотамі парадку размяшчэння пальцаў музыканта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

besíegeln

vt

1) прыкла́дваць пяча́тку (да чаго-н.); запяча́тваць (што-н.)

2) пацвярджа́ць

j-s Schícksal ~ — вы́рашыць чый-н. лёс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прикла́дываться

1. (приближать к чему-л. ухо, глаз и т. п.) прыклада́ць, прыкла́дваць (што);

2. (целовать) цалава́ць (каго, што);

3. (нацеливаться) нацэ́львацца;

4. (выпивать) прыкла́двацца;

5. страд. прыклада́цца, прыкла́двацца; дадава́цца; см. прикла́дывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ánlegen

1.

vt

1) прыкла́дваць

2) укла́дваць (капітал)

3) надзява́ць; апрана́ць

4) засно́ўваць

5) раскла́дваць (агонь)

2.

vi прыча́льваць (да берага)

die létzte Hand ~ — зако́нчыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)