призывно́й

1. прил., воен. прызыўны́;

2. сущ., воен., уст. прызыўні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rekrut

м. вайск. рэкрут; навабранец, прызыўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rekrút

m -en, -en рэ́крут, навабра́нец (уст.); прызыўні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éingezogene

sub m -n, -n вайск. прызыўні́к, рэ́крут

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conscript

[kənˈskrɪpt]

1.

v.t.

1) набіра́ць (у во́йска)

2) канфіскава́ць (для дзяржа́ўнага ўжы́тку)

2.

adj.

прызва́ны (у во́йска)

3. [ˈkɑ:nskrɪpt]

n.

прызыўні́к -а́ m., прызыўны́ -о́га m.; навабра́нец -ца, рэ́крут -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

poborowy

poborow|y

1. прызыўны;

wiek ~y — прызыўны ўзрост;

komisja ~a — прызыўная камісія;

2. падатковы;

3. ~y м. прызыўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)