przywoływać

незак. заклікаць; клікаць, прызываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

conscribe

[kənˈskraɪb]

v.t.

набіра́ць, прызыва́ць у во́йска

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прызы́ў, ‑зыву, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прызываць — прызваць (у 2, 3 знач.).

2. зб. Людзі, адначасова прызваныя ў армію. Прызыў мінулага года.

•••

Ленінскі прызыў — масавае ўступленне працоўных у рады Камуністычнай партыі ў 1924 г., якое з’явілася водгукам на смерць У.І. Леніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinberufen

* vt

1) скліка́ць

2) вайск. прызыва́ць (на службу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

call up

а) выкліка́ць успамі́ны, прыпо́мніць

б) патэлефанава́ць каму́, пазвані́ць каму́

в) прызыва́ць у во́йска

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

призыва́ть несов.

1. (звать) зваць, клі́каць;

2. (на военную службу) прызыва́ць;

3. (к чему) закліка́ць (на што і да чаго); см. призва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áufbieten

* vt

1) напру́жваць (сілы)

2) абвяшча́ць, аб’яўля́ць

2) мабілізо́ўваць, прызыва́ць

álles ~ — прыкла́сці ўсе́ намага́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

powoływać

незак.

1. прызываць, прызначаць;

powoływać kogo do wojska — прызываць каго ў войска;

powoływać kogo na świadka юр. выклікаць каго ў сведкі;

powoływać co do życia — выклікаць што да жыцця;

2. ствараць, арганізоўваць;

гл. powołać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

enroll

[ɪnˈroʊl]

v.t., (-ll-)

1) зано́сіць у сьпіс

2) заліча́ць у шко́лу

3) прызыва́ць на вайско́вую слу́жбу

4) рэгістрава́ць

5) скру́чваць тру́бкай (у скру́так)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rekrutíeren

vt

1) вайск. прызыва́ць (на- вабранцаў)

2) набіра́ць (рабочых);

sich ~ (aus D) папаўня́цца, набіра́цца (з ліку каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)