паназнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго (што). Прызначыць на якую-н. пасаду, працу ўсіх, многіх.

2. што. Устанавіць, вызначыць што-н. усім, многім.

П. пенсіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

предназна́чить сов. прызна́чыць; (судить) судзі́ць;

судьба́ предназна́чила лёс судзі́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zamianować

зак. разм. прызначыць;

zamianować dyrektorem — прызначыць дырэктарам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папрыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. што. Прыставіць, прысланіць да каго-, чаго-н. усё, многае.

П. жэрдзе да страхі.

2. каго (што). Прызначыць быць дзе-н., каля каго-н. — пра ўсіх, многіх.

П. вартавых да затрыманых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przeznaczyć

зак. прызначыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прысвяці́ць, -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; -ве́чаны; зак., што каму-чаму.

1. Прызначыць, аддаць.

П. жыццё мастацтву.

2. Зрабіць, стварыць што-н. у гонар каго-, чаго-н.

П. кнігу памяці бацькоў.

|| незак. прысвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прысвячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угото́вать сов., уст., книжн.; угото́вить сов., книжн. падрыхтава́ць, нарыхтава́ць; (предназначить) прызна́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раяні́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

1. Зрабіць (рабіць) падзел на раёны (адміністрацыйныя, эканамічныя і пад.).

2. Размеркаваць (размяркоўваць), прызначыць (прызначаць) для пэўных раёнаў (спец.).

Р. сорт пшаніцы.

Насенне раяніраваных сартоў.

|| наз. раяні́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

naznaczyć

зак.

1. памеціць; пазначыць; адзначыць;

naznaczyć bieliznę — пазначыць бялізну;

2. назначыць, прызначыць; вызначыць;

naznaczyć dzień — прызначыць дзень;

naznaczyć miejsce — вызначыць (прызначыць) месца;

3. прызначыць;

naznaczyć kogo zastępcą — прызначыць каго намеснікам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przydzielić

зак.

1. прыкамандзіраваць, прызначыць;

2. выдаць, даць;

3. прызначыць, надзяліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)