прызма аптычная

т. 13, с. 66

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ссечаная прызма

т. 15, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

паралелепі́пед, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: прызма, асновай якой з’яўляецца паралелаграм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

при́зма мат., физ. пры́зма, -мы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чатырохгра́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае чатыры грані. Чатырохгранная прызма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prism

[ˈprɪzəm]

n.

пры́зма f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трохвуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае тры вуглы, у форме трохвугольніка. Трохвугольная прызма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біпры́зма

(ад бі- + прызма)

прызма, склееная з дзвюх прызмаў іх асновамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Prísma

n -s, Prísmen пры́зма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

graniastosłup

м. геам. прызма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)