Unterdrückung

f -, -en прыгнёт, прыгне́чанне; падаўле́нне [задушэ́нне] (паўстання)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэпрэсі́раваць

(ад лац. depressio = прыгнечанне)

перашкаджаць флатацыі мінералаў пры дапамозе дэпрэсантаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

угнете́ние ср.

1. (действие) прыгнята́нне, -ння ср.;

2. прыгне́чанне, -ння ср.;

3. (гнёт) прыгнёт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́пар

(лац. sopor = вяласць)

глыбокае прыгнечанне свядомасці са стратай адвольнай і захаваннем рэфлекторнай дзейнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэпрэ́сія

(лац. depressio = прыгнечанне)

1) прыгнечаны псіхічны стан чалавека;

2) застой у гаспадарчым, грамадскім жыцці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тра́ўма

(гр. trauma = рана)

1) пашкоджанне арганізма, выкліканае раненнем, ударам, апёкам і інш.;

2) перан. нервовае ўзрушэнне, прыгнечанне (псіхічная т.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АЛЬФАРТЫЁЗ коней,

гельмінтозная хвароба жарабят і дарослых коней, якая выклікаецца нематодай Alfortia edentatus. Пашыраны ўсюды. Паразіты пашкоджваюць тоўсты кішэчнік і выклікаюць запаленне брушыны. Хвароба працякае востра і хранічна. Вострае цячэнне (прыгнечанне, адмова ад корму, анемія, павышэнне т-ры цела) звычайна бывае ў жарабят, многія з захварэлых гінуць. Хранічнае цячэнне (2—3 месяцы) часцей у дарослых коней. Лячэнне тэрапеўтычнае.

т. 1, с. 287

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тра́ўма

(гр. trauma = рана)

1) пашкоджанне арганізма, выкліканае раненнем, ударам, апёкам і інш.;

2) перан. нервовае ўзрушэнне, прыгнечанне (напр. псіхічная т.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дэпрэса́нты

(ад лац. depressio = прыгнечанне)

1) рэчывы, якія пры выбіральнай флатацыі адных мінералаў перашкаджаюць флатацыі іншых;

2) лекавыя рэчывы, якія прымяняюць пры псіхічнай узбуджанасці (параўн. антыдэпрэсанты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэпрэ́сія​1

(лац. depressio = прыгнечанне)

1) прыгнечаны псіхічны стан чалавека;

2) біял. рэзкае паніжэнне колькасці асобін папуляцыі або віду;

3) прамысловы і гаспадарчы застой у краіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)