пригвождённый

1. прыбі́ты;

2. прыкава́ны; см. пригвозди́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przybity

1. прыбіты;

2. прыгнечаны; заклапочаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

приби́тый прыбі́ты, мног. папрыбіва́ны; (волной — ещё) прыгна́ны, мног. папрыганя́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dejected

[dɪˈdʒektɪd]

adj.

прыгне́чаны, су́мны; прыбі́ты (го́рам); абезнадзе́ены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прихлёстнутый

1. прыбі́ты;

2. прыхо́плены, прывя́заны; см. прихлестну́ть​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приши́тый

1. прям., перен. прышы́ты, мног. папрышыва́ны;

2. (прибитый) прыбі́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ласёвы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ласіны. [Бацька] вешае на ласёвы рог, прыбіты да сцяны, шапку і цяжка сядае тут жа, пад рогам, на шырокую лаўку. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

broken-hearted

[,broʊkənˈhɑ:rtɪd]

adj.

прыбі́ты го́рам, з разьбі́тым сэ́рцам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

low-spirited

[,loʊˈspɪrətəd]

adj.

су́мны, марко́тны; прыгне́чаны; прыбі́ты го́рам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

недабі́ты, ‑ая, ‑ае.

Ранены, прыбіты не да смерці. Недабітая птушка. // перан. Не знішчаны поўнасцю пасля разгрому, паражэння. Пакідаючы за сабой недабітыя варожыя часці, .. нашы рухаліся ўперад і ўперад. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)