Спаро́міць ‘падганяць, прыскорваць’, спаро́міцца ‘спяшацца’, ‘паспяваць, упраўляцца’ (Нас.), ‘назапашваць, збіраць; запасіць’, спо́рам ‘назапашванне’ (Ласт.). Відаць, да спор1, у аснове дзеепрыметнік на ‑ом ад спары́ць ‘памнажаць, прыбываць’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wax3 [wæks] v.

1. прыбыва́ць (пра Месяц)

2. fml рабі́цца, станаві́цца;

wax angry раззлава́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

napływać

незак.

1. наплываць; нацякаць; прыплываць;

2. прыбываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цяжэцьпрыбываць у вазе

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

rendezvous2 [ˈrɒndɪvu:] v. франц. (with) сустрака́цца, прыбыва́ць на ме́сца сустрэ́чы;

The refugees rendezvoused in the valley. Бежанцы сабраліся ў даліне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przybywać

przybywa|ć

незак.

1. прыбываць; прыходзіць; прыязджаць;

2. прыбываць; прыбаўляцца;

przybywać ludzi — людзі прыбываюць; людзі ідуць і ідуць;

przybywać dnia — дні становяцца даўжэйшымі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

come in

а) увахо́дзіць

Come in! — Увахо́дзьце!

б) прыхо́дзіць, прыбыва́ць (пра цягні́к, вадапла́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przybierać

незак.

1. прымаць;

2. упрыгожваць, убіраць;

3. (пра ваду) прыбываць;

гл. przybrać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

infließen

* vi (s)

1) уліва́цца, упада́ць

2) прыбыва́ць, прыбаўля́цца (пра грошы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wzbierać

незак.

1. прыбываць, прыбаўляцца;

rzeka wzbierać — вада ў рацэ прыбывае;

2. перан. узмацняцца; напаўняцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)