прыбудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбудава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыбудоўваць — прыбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przybudować

зак. прыбудаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прымурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Прыбудаваць што‑н. з каменю, цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пристро́ить​I сов. (присоединить к постройке) прыбудава́ць, мног. папрыбудо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Прыбудаваць што‑н. дадаткова. Падбудаваць веранду да сянец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dobudować

зак. дабудаваць, прыбудаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прируби́ть сов.

1. (пристроить) прыбудава́ць;

2. (приладить, пригнать рубкой) прырубі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приде́лать сов.

1. прырабі́ць, мног. папрырабля́ць;

2. (пристроить) прыбудава́ць, мног. папрыбудо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)