про́рва

1. Месца, якое размыта вадой; прарыў плаціны (БРС), дарогі, гаці (Жытк., Слаўг.). Тое ж прорыў (Слаўг.).

2. Бяздонне (БРС).

3. Глыбокая яма, вымытая вадой (Нас., Нясв., Расторгуев. Словарь брянскнх говоров, Слаўг.).

3. Вокнішча ў балоце (Пруж. ДАБМ, 980, Слаўг., Смал., Стол.).

4. Завадзь (Касц. Бяльк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

прадо́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Бяздонне, прорва.

П. ў гарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зе́ўра, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (разм.).

Прорва, адтуліна.

Цёмная з. прадоння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́здань, -і, ж.

1. Невымерная глыбіня; прорва.

Чорная б.

Марская б.

2. перан., чаго. Вялікая колькасць; безліч.

Б. спраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́цьма, -ы, ж.

1. Бездань, прорва (у 1 знач.; уст.).

2. перан., каго-чаго. Вялікае мноства, безліч.

П. народу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

glutton [ˈglʌtn] n. абжо́ра, аб’яда́йла, про́рва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бяздо́нніца, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і бездань (у 1, 3 знач.); прорва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

abyss [əˈbɪs] п. lit. бе́здань, про́рва (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зе́ўра, ‑ы, ж.

Разм. Прорва, адтуліна. [Ганна] як бы ажыла, у момант, нібы пры бляску маланкі ўбачыла пясок, гліну, цёмную зеўру ямы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадо́нне, ‑я, н.

Бездань, бяздонне; прорва. Па крутых спадах імчыць ледніковы паток. Ён шуміць у вузкіх горных праходах,.. з грымотным гулам падае з абрываў у прадонні. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)