карэ́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карэктара, належыць яму. Карэктарская работа. Карэктарская праўка. // у знач. наз. карэ́ктарская, ‑ай, ж. Памяшканне ў выдавецтве або друкарні, дзе працуюць карэктары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэдакту́ра, ‑ы, ж.

Разм. Праўка тэксту, рэдагаванне. А першакрыніцы паказваюць, што рэдактура зрабіла шмат адступленняў, прыгладзіла мову, прычасала арфаграфію і выйшла, што Каліноўскі пісаў сучаснаю беларускаю мовай. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэда́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэдактара, належыць яму. Рэдактарскі кабінет. Рэдактарская праўка. □ Рэдактарскі аптымізм захапляў і радаваў Лабановіча, бо яму хацелася, каб гэтак яно і было. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

weryfikacja

ж.

1. праверка; спраўджванне

2. праўка (тэксту)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

styling [ˈstaɪlɪŋ] n.

1. стылісты́чная пра́ўка

2. сэ́нсавае адце́нне сло́ва або́ фра́зы; стыль

3. мадэлі́раванне (вопраткі, машын і да т.п.), дыза́йн

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

adiustacja

ж. рэдагаванне, праўка;

adiustacja stylistyczna — рэдагаванне стылю; стыль-рэдактура

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГІ́БКА,

спосаб апрацоўкі металаў ціскам, пры якім загатоўцы або яе частцы надаецца выгнутая форма. Да гібкі адносіцца ўласна гібка, або гнуццё (атрыманне гнутых профіляў), прафіляванне (гафрыраванне, выгінанне), згортванне (атрыманне зварных труб), навіванне спружын, праўка і інш. Гібка ажыццяўляецца на гібачных машынах, універсальных прэсах або ўручную. Спосабам гібкі вырабляюць дэталі машын і прылад, розныя метызы і інш.

т. 5, с. 214

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Zúrichtung

f -, -en

1) падрыхто́ўка

2) тэх. загато́ўка; абчэ́сванне (дрэва)

3) прыла́джванне; тэх. тс. нала́джванне; вы́верка; пра́ўка, вы́праўка; настро́йка (інструмента)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стылісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стылю (у 1, 2 знач.), звязаны з ім. Стылістычныя памылкі. □ Амаль кожная праўка ў рукапісе — вынік карпатлівай работы над словам, сведчанне незвычайна тонкага стылістычнага пачуцця і літаратурнага майстэрства У.І. Леніна. «Полымя». // Які мае адносіны да стылю расказвання. Стылістычныя асаблівасці рамана. □ Варта, аднак, зазначыць, што інверсія гэта не просты стылістычны прыём, а глыбокае творчае пранікненне ў сутнасць арыгінала. Палітыка.

•••

Стылістычная памета гл. памета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чи́нка ж., разг. (действие)

1. пра́ўка, -кі ж., папра́ўка, -кі ж., рапарава́нне, -ння ср., рамо́нт, -ту м.; ла́танне, -ння ср., ла́пленне, -ння ср.;

2. вастрэ́нне, -ння ср., заво́стрыванне, -ння ср.; см. чини́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)