przedłużać się

незак. працягвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

outlast

[,aʊtˈlæst]

v.

ператрыва́ць, праця́гвацца даўжэ́й, як што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fórtdauern

vi праця́гвацца, до́ўжыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

продёргиваться​II несов.

1. (о нитке) праця́гвацца, заця́гвацца, прасо́ўвацца; (сквозь что-л.) прашмо́ргвацца;

2. страд. прашмо́ргвацца; праця́гвацца, заця́гвацца, прасо́ўвацца; прабіра́цца; см. продёргивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

währen

vi высок. до́ўжыцца, праця́гвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wiecznie

вечна;

trwać wiecznie — доўжыцца (працягвацца) вечна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

continue [kənˈtɪnju:] v.

1. праця́гваць рабі́ць (што-н.) дале́й

2. праця́гвацца

3. узнаві́ць, аднаві́ць;

to be continued праця́г бу́дзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fórtsetzen

1.

vt праця́гваць

2.

vi (sich)

праця́гвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

до́ўжыцца, ‑жыцца; незак.

Разм.

1. Адбывацца, працягвацца (у часе). Усяго некалькі хвілін доўжылася гэта сцэна. «Полымя».

2. Здавацца даўжэйшым, больш працяглым, чым звычайна. Стаіць яшчэ раніца. Яна доўжыцца ў лесе. Пташнікаў. Сумна толькі ў адзіноце, ой, як сумна. А дзень так доўжыцца. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тырва́ць ‘цярпець’ (Бяльк.), ст.-бел. трвати ‘трываць, цярпліва пераносіць боль, пакуты’. Са ст.-польск. trwać, польск. trwać ‘быць у пэўным стане’, ‘чакаць’, ‘працягвацца’; хутчэй мясцовы варыянт з мэтатэзай ад трываць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)