прафесі́йна-працо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прафесі́йна-працо́ўны |
прафесі́йна-працо́ўная |
прафесі́йна-працо́ўнае |
прафесі́йна-працо́ўныя |
| Р. |
прафесі́йна-працо́ўнага |
прафесі́йна-працо́ўнай
прафесі́йна-працо́ўнае |
прафесі́йна-працо́ўнага |
прафесі́йна-працо́ўных |
| Д. |
прафесі́йна-працо́ўнаму |
прафесі́йна-працо́ўнай |
прафесі́йна-працо́ўнаму |
прафесі́йна-працо́ўным |
| В. |
прафесі́йна-працо́ўны (неадуш.)
прафесі́йна-працо́ўнага (адуш.) |
прафесі́йна-працо́ўную |
прафесі́йна-працо́ўнае |
прафесі́йна-працо́ўныя (неадуш.)
прафесі́йна-працо́ўных (адуш.) |
| Т. |
прафесі́йна-працо́ўным |
прафесі́йна-працо́ўнай
прафесі́йна-працо́ўнаю |
прафесі́йна-працо́ўным |
прафесі́йна-працо́ўнымі |
| М. |
прафесі́йна-працо́ўным |
прафесі́йна-працо́ўнай |
прафесі́йна-працо́ўным |
прафесі́йна-працо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прафесіяна́льна-працо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прафесіяна́льна-працо́ўны |
прафесіяна́льна-працо́ўная |
прафесіяна́льна-працо́ўнае |
прафесіяна́льна-працо́ўныя |
| Р. |
прафесіяна́льна-працо́ўнага |
прафесіяна́льна-працо́ўнай
прафесіяна́льна-працо́ўнае |
прафесіяна́льна-працо́ўнага |
прафесіяна́льна-працо́ўных |
| Д. |
прафесіяна́льна-працо́ўнаму |
прафесіяна́льна-працо́ўнай |
прафесіяна́льна-працо́ўнаму |
прафесіяна́льна-працо́ўным |
| В. |
прафесіяна́льна-працо́ўны (неадуш.)
прафесіяна́льна-працо́ўнага (адуш.) |
прафесіяна́льна-працо́ўную |
прафесіяна́льна-працо́ўнае |
прафесіяна́льна-працо́ўныя (неадуш.)
прафесіяна́льна-працо́ўных (адуш.) |
| Т. |
прафесіяна́льна-працо́ўным |
прафесіяна́льна-працо́ўнай
прафесіяна́льна-працо́ўнаю |
прафесіяна́льна-працо́ўным |
прафесіяна́льна-працо́ўнымі |
| М. |
прафесіяна́льна-працо́ўным |
прафесіяна́льна-працо́ўнай |
прафесіяна́льна-працо́ўным |
прафесіяна́льна-працо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сацыя́льна-працо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сацыя́льна-працо́ўны |
сацыя́льна-працо́ўная |
сацыя́льна-працо́ўнае |
сацыя́льна-працо́ўныя |
| Р. |
сацыя́льна-працо́ўнага |
сацыя́льна-працо́ўнай
сацыя́льна-працо́ўнае |
сацыя́льна-працо́ўнага |
сацыя́льна-працо́ўных |
| Д. |
сацыя́льна-працо́ўнаму |
сацыя́льна-працо́ўнай |
сацыя́льна-працо́ўнаму |
сацыя́льна-працо́ўным |
| В. |
сацыя́льна-працо́ўны (неадуш.)
сацыя́льна-працо́ўнага (адуш.) |
сацыя́льна-працо́ўную |
сацыя́льна-працо́ўнае |
сацыя́льна-працо́ўныя (неадуш.)
сацыя́льна-працо́ўных (адуш.) |
| Т. |
сацыя́льна-працо́ўным |
сацыя́льна-працо́ўнай
сацыя́льна-працо́ўнаю |
сацыя́льна-працо́ўным |
сацыя́льна-працо́ўнымі |
| М. |
сацыя́льна-працо́ўным |
сацыя́льна-працо́ўнай |
сацыя́льна-працо́ўным |
сацыя́льна-працо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сяме́йна-працо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сяме́йна-працо́ўны |
сяме́йна-працо́ўная |
сяме́йна-працо́ўнае |
сяме́йна-працо́ўныя |
| Р. |
сяме́йна-працо́ўнага |
сяме́йна-працо́ўнай
сяме́йна-працо́ўнае |
сяме́йна-працо́ўнага |
сяме́йна-працо́ўных |
| Д. |
сяме́йна-працо́ўнаму |
сяме́йна-працо́ўнай |
сяме́йна-працо́ўнаму |
сяме́йна-працо́ўным |
| В. |
сяме́йна-працо́ўны (неадуш.)
сяме́йна-працо́ўнага (адуш.) |
сяме́йна-працо́ўную |
сяме́йна-працо́ўнае |
сяме́йна-працо́ўныя (неадуш.)
сяме́йна-працо́ўных (адуш.) |
| Т. |
сяме́йна-працо́ўным |
сяме́йна-працо́ўнай
сяме́йна-працо́ўнаю |
сяме́йна-працо́ўным |
сяме́йна-працо́ўнымі |
| М. |
сяме́йна-працо́ўным |
сяме́йна-працо́ўнай |
сяме́йна-працо́ўным |
сяме́йна-працо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лячэ́бна-працо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лячэ́бна-працо́ўны |
лячэ́бна-працо́ўная |
лячэ́бна-працо́ўнае |
лячэ́бна-працо́ўныя |
| Р. |
лячэ́бна-працо́ўнага |
лячэ́бна-працо́ўнай
лячэ́бна-працо́ўнае |
лячэ́бна-працо́ўнага |
лячэ́бна-працо́ўных |
| Д. |
лячэ́бна-працо́ўнаму |
лячэ́бна-працо́ўнай |
лячэ́бна-працо́ўнаму |
лячэ́бна-працо́ўным |
| В. |
лячэ́бна-працо́ўны (неадуш.)
лячэ́бна-працо́ўнага (адуш.) |
лячэ́бна-працо́ўную |
лячэ́бна-працо́ўнае |
лячэ́бна-працо́ўныя (неадуш.)
лячэ́бна-працо́ўных (адуш.) |
| Т. |
лячэ́бна-працо́ўным |
лячэ́бна-працо́ўнай
лячэ́бна-працо́ўнаю |
лячэ́бна-працо́ўным |
лячэ́бна-працо́ўнымі |
| М. |
лячэ́бна-працо́ўным |
лячэ́бна-працо́ўнай |
лячэ́бна-працо́ўным |
лячэ́бна-працо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
папра́ўча-працо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
папра́ўча-працо́ўны |
папра́ўча-працо́ўная |
папра́ўча-працо́ўнае |
папра́ўча-працо́ўныя |
| Р. |
папра́ўча-працо́ўнага |
папра́ўча-працо́ўнай
папра́ўча-працо́ўнае |
папра́ўча-працо́ўнага |
папра́ўча-працо́ўных |
| Д. |
папра́ўча-працо́ўнаму |
папра́ўча-працо́ўнай |
папра́ўча-працо́ўнаму |
папра́ўча-працо́ўным |
| В. |
папра́ўча-працо́ўны (неадуш.)
папра́ўча-працо́ўнага (адуш.) |
папра́ўча-працо́ўную |
папра́ўча-працо́ўнае |
папра́ўча-працо́ўныя (неадуш.)
папра́ўча-працо́ўных (адуш.) |
| Т. |
папра́ўча-працо́ўным |
папра́ўча-працо́ўнай
папра́ўча-працо́ўнаю |
папра́ўча-працо́ўным |
папра́ўча-працо́ўнымі |
| М. |
папра́ўча-працо́ўным |
папра́ўча-працо́ўнай |
папра́ўча-працо́ўным |
папра́ўча-працо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
спагна́нне, -я, н.
1. гл. спагнаць.
2. Пакаранне за невыкананне або парушэнне чаго-н.
С. за парушэнне працоўнай дысцыпліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскрытыкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., каго-што.
Падвергнуць рэзкай крытыцы.
Р. выступленне.
Р. парушальнікаў працоўнай дысцыпліны.
|| незак. раскрытыко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прафе́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.
Асноўны род заняткаў, працоўнай дзейнасці, што служыць крыніцай існавання.
Па прафесіі інжынер-электрык.
Вытворчыя прафесіі.
○
Вольная прафесія — прафесія творчага работніка, які жыве на ганарары.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Héimerziehung
f - выхава́нне ў працо́ўнай [дзіця́чай] кало́ніі [устано́ве]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)