industrious [ɪnˈdʌstriəs] adj. працаві́ты, стара́нны, руплі́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pracowity

працавіты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

árbeitsam

a працаві́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

eager beaver

стара́нны, працаві́ты чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трактары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Вадзіцель трактара. Камсамолец Янка працавіты, добры трактарыст. Журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

laborious

[ləˈbɔriəs]

adj.

1) цяжкі́

2) працаві́ты, карпатлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рабаця́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Шчыры ў рабоце; працавіты. Дзядзька наш — пажылы, рабацяшчы, часамі нават вясёлы мужчынка. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

industrious

[ɪnˈdʌstriəs]

adj.

1) працаві́ты, пі́льны; стара́нны, шчы́ры; руплі́вы

2) вынахо́длівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

-поніка

(гр. ponikos = працоўны, працавіты)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «праца».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

збо́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Ашчадны, запаслівы. — Я хоць у .. кішэню [Гушкі] не глядзеў, але думаю, што ён сабраў крыху. Ён зборлівы чалавек. І працавіты. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)