profan

м. прафан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ignorant

м. невук, прафан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Láie

m -n, -n

1) прафа́н, дылета́нт

2) неспецыялі́ст, ама́тар

er ist ein blútiger ~ darín — ён по́ўны прафа́н у гэ́тай спра́ве

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

analfabeta

analfabet|a

м.

1. непісьменны;

2. перан. непісьменны; невук; прафан;

kurs dla ~ów — курс для пачаткоўцаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

laik

м.

1. прафан; дылетант;

być w — jakiej

dziedzinie ~iem — быць у якой галіне прафанам;

2. перан. міранін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)