прататэ́ка

(ад прата- + -тэка)

падэшвенная частка шкілета каралавых паліпаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пратагі́нія

(ад прата- + гр. gyne = жанчына)

тое, што і пратэрагінія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пратадэ́рма

(ад прата- + -дэрма)

скапленне маладыферэнцыраваных клетак, якое прыкрывае зародак раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пратані́мфа

(ад прата- + гр. nimphe = нявеста)

першасная лічынкавая стадыя некаторых чарвей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пратапла́ст

(ад прата- + -пласт)

змесціва расліннай клеткі без цэлюлозна-пекцінавай абалонкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пратацэ́ль

(ад прата- + гр. koilos = полы)

поласць цела жывёл на стадыі бластулы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прато́граф

(ад прата- + -граф)

першы рукапіс, які лёг у аснову пазнейшых спісаў, копій, рэдакцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пратако́нх

(ад прата- + гр. konche = ракавіна)

першапачатковая ракавіна малюскаў, ад якой пачынаюцца яе сезонныя прыросты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пратакты́ній

(ад прата- + актыній)

радыеактыўны хімічны элемент, серабрыста-белы бліскучы метал, які належыць да актыноідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пратамі́ны

(ад прата- + аміны)

прасцейшыя бялковыя рэчывы, якіх больш за ўсё ў сперме і ікры рыб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)