прасяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасякаць — прасячы, прасекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарубі́ць разм. гл. прасякаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

проде́лывать​I несов. (отверстия) прарабля́ць, прабіва́ць; (прорубать) прасяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасяка́цца ​1, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прасячыся.

2. Зал. да прасякаць ​1.

прасяка́цца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да прасякнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyrąbywać

незак. высякаць; прасякаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прасе́ка ’ачышчаная ад дрэў паласа ў лесе, якая служыць граніцай участка, дарогай і пад.’ (ТСБМ), гл. і про́сека. Да прасякаць, сячы (гл.). Аб гэтых словах як дарожных тэрмінах гл. Куркіна (Этимология–1968, 94).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

проруба́ть несов.

1. в разн. знач. прасяка́ць;

2. горн. прару́бліваць; см. проруби́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hew [hju:] v. (hewed, hewed or hewn)

1. dated се́кчы, рассяка́ць, прасяка́ць

2. fml абчэ́сваць (бервяно), высяка́ць (з каменю, мармуру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przerąbywać

незак.

1. перасякаць; рассякаць;

2. прасякаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

durchhauen

I dúrchhauen

* vt

1) прасяка́ць

2) разм. пабі́ць, набі́ць

2.

sich ~ прабіва́ць сабе́ даро́гу

(зброяй)

II durchháuen

* vt перасяка́ць, рассяка́ць, прасяка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)