гале́та, -ы, ДМе́це, мн. -ы, -ле́т, ж.

Плоскі сушаны праснак, а таксама пячэнне з прэснага цеста.

|| памянш. гале́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

корж, каржа, м.

Прэснае, сухое печыва з мукі; праснак. Пячы каржы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

water biscuit [ˈwɔ:təˌbɪskɪt] n. прасна́к на вадзе́ (які ядуць з маслам і сырам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Flden

m -s, - ала́дка; прасна́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

опре́снок м.

1. прасна́к, -ка́ м.;

2. см. маца́II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддзя́ка, ‑і, ДМ ‑дзяцы, ж.

Адплата за зробленае дабро, за паслугу. Суседскай дзяўчынцы найлепшы на смак аддала [маці] у аддзяку вялікі праснак. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гале́та, ‑ы, ДМ ‑леце, ж.

1. Плоскі сушаны праснак (ужываецца замест хлеба ў час падарожжаў, ваенных паходаў і пад.).

2. Род пячэння.

[Фр. galette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаваро́днік, ‑а, м.

Абл. Плоскі круглы хлеб, спечаны на скаварадзе; праснак. Аржаны скавароднік. □ У кутку на доўгай лаве сядзела старая жанчына і жавала кавалак падгарэлага скавародніка. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Плясня́кпраснак’ (карэліц., Шатал.). Да пляскаць (гл.). Суфікс -ак, як у праснак, распадабненне ‑ак > ‑як пад уплывам ‑ля‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Апрэ́снік, опрі́снокпраснак’ (КТС, Інстр. I, Лекс. Палесся, 115–116), оприснячок ’рытуальны хлябец, які выпякаецца ў час пахавання нябожчыка’ (Клім.). Рус. опре́сно́кпраснак’, ’маца’, опресноки ’яўрэйская пасха’, укр. опрі́снокпраснак’, опрісноки ’пасха’. Польск. oprzasnekпраснак’, славац. opresek ’тс’, славен. oprẹ̑snik ’тс’. У чэш., польск. без о‑: přesník, przaśnikпраснак’, ’маца’. Ст.-слав. опрѣснъкъ, ст.-рус. опрѣснъкъ, ‑окъпраснак, маца, каталіцкая прасвіра’ (Сразн.), ст.-бел., ст.-укр. опрѣснокъ ’безквасие’ (Бярында). Суфіксальна-прэфіксальнае ўтварэнне ад прэсн‑ы; беларускі суфікс ‑ік, магчыма, у выніку словатворчай перапрацоўкі ст.-рус. з суфіксам ‑ъкъ, як і ў славенскай, ці ў выніку кантамінацыі дзвюх форм: опрѣснъкъ і прѣсникъ (адкуль чэшскія, польскія формы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)