wyręba

ж. прасека

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przesieka

ж. прасека

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Líchtung

f -, -en прасе́ка, прага́ліна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dukt, ~u

м. прасека

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кварта́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да квартала. Квартальны план. Квартальны ўчастак. Квартальная кацельная. Квартальная прасека.

2. у знач. наз. кварта́льны, ‑ага, м. Разм. Тое, што і квартальны наглядчык (гл. наглядчык).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Візірка 1 ’прасека’ (КТС), рус. перм., калуж. визирка ’тс’ паходзіць ад візір 1. Па ўзору прасека атрымала суфікс ‑ка.

*Ві́зірка 2 драг. вы́зырка, вэ́зырка ’вышка, маяк, трыангуляцыйны пункт’ (З нар. сл.; Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Да візір 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дукт ’мяжа; абвод граніц’ (Яшкін). Запазычанне з польск. dukt ’прасека’ (< лац. ductus; гл. Брукнер, 103).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кулі́са Прасека ў лесе (Краснап. Бяльк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Візі́ра ’прасека’ (светлаг., Мат. Гом.). Новаўтварэнне, да візірка 1 (гл.). Параўн. рус. арханг., с.-урал. визира ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schnéise

f -, -n

1) прасе́ка

2) паляўн. сіло́

3) калідо́р (слалом)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)