папрасвідро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прасвідраваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надсвідрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Прасвідраваць крыху, не да канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

просверли́ть сов. прасвідрава́ць, мног. папрасвідро́ўваць, пракруці́ць, мног. папракру́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробура́вить сов. прасвідрава́ць, мног. папрасвідро́ўваць, пракруці́ць, мног. папракру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напрасвідро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прасвідраваць вялікую колькасць чаго‑н. Напрасвідроўваць адтулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напракру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Пракруціць, прасвідраваць вялікую колькасць чаго‑н. Напракручваць дзірак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набуры́ць, ‑буру, ‑бурыш, ‑бурыць; зак., што і чаго.

Прасвідраваць бурам у якой‑н. колькасці. Набурыць свідравін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабуры́ць, ‑буру, ‑бурыш, ‑бурыць; зак., што.

1. Прасвідраваць буравымі інструментамі.

2. і без дап. Бурыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасвідрава́ны

1. просверлённый; пробура́вленный;

2. геол. пробурённый;

1, 2 см. прасвідрава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyświdrować

зак. прасвідраваць; выкруціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)