про́бель, ‑і, ж.

Белы прасвет, белы адліў у афарбоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́жаўць, ‑і, ж.

Жоўты прасвет, жоўты адліў у афарбоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяпазіты́ў, ‑тыва, м.

Фатаграфічны пазітыўны здымак на шкле або празрыстай плёнцы, які разглядаецца на прасвет або праектуецца на экран.

[Ад грэч. diá — праз і лац. positivus — дадатны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Líchtblick

m -(e)s, -e прасве́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

просве́т в разн. знач. прасве́т, -ту м.;

в просве́те ме́жду дере́вьями у прасве́це памі́ж дрэ́вамі;

просве́т окна́ ра́вен ме́тру прасве́т акна́ ро́ўны ме́тру;

пого́ны с двумя́ просве́тами паго́ны з двума́ прасве́тамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

headroom [ˈhedru:m] n.

1. прасве́т (аркі, моста); вышыня́ тунэ́ля або́ мо́ста над даро́гай

2. уну́траная вышыня́ (кузава аўтамабіля)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dúrchblick

m -s, -e прасве́т, ба́чанне ў прасве́це

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

піке́тчык, ‑а, м.

Удзельнік пікета ​1. Нарэшце ўперадзе мільгануў доўгачаканы прасвет, а за ім — бераг ракі. Вунь і пікетчык. Шыловіч. Дарогі.. [у Ваўкавыску] былі запоўнены салдатамі і пікетчыкамі Манюкіна. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prześwit, ~u

м.

1. прасвет;

2. архіт.. пралёт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Празо́рны ’празрысты’ (Др.-Падб.), ’чысты, ясны’ (Чэрн.), ст.-рус. прозорныи ’празрысты’, ст.-слав. прозорьнъ ’праніклівы; празрысты’. Сюды ж, відаць, адваротны дэрыват празо́ра ’празрыстасць’ (Стан.). Да празо́р ’прасвет’ (Юрч. Фраз. 1), гл. зо́рыць ’глядзець’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)