вяшча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. што. Прадказваць, прарочыць.

В. бяду.

2. Пра радыёстанцыі: перадаваць для слухання.

|| наз. вяшча́нне, -я, н.; прым. вяшча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́шчы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Мудры, здольны прадракаць. Вешчы баян. // Які прадказвае, прарочыць што‑н. Вешчы сон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bode [bəʊd] v. fml прадвяшча́ць; праро́чыць

bode well/ill прадвяшча́ць до́брае/нядо́брае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prophezien

vt прадба́чыць, праро́чыць, прадка́зваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przepowiadać

незак. прадказваць; прарочыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prorokować

незак. прарочыць; прадказваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апакаліпты́чны

(гр. apokalyptikos)

які мае дачыненне да апакаліпсісу, прарочыць канец свету.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

annunciate

[əˈnʌnsieɪt]

v.t.

апавяшча́ць; вяшча́ць, прадка́зваць, праро́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wieszczyć

незак. уст. прарочыць; прадказваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prophesy

[ˈprɑ:fəsaɪ]

v., -sied, -sying

1) прадка́зваць

2) праро́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)