прарыва́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прарвацца.

2. Зал. да прарываць ​1.

прарыва́цца ​2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прарыцца.

2. Зал. да прарываць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прары́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.

1. гл. прарвацца, прарваць.

2. Месца, дзе прарвана (у 2 і 3 знач.) або дзе прарвалася, прарваліся (у 2 і 4 знач.).

П. у плаціне. П. у лініі абароны праціўніка.

3. перан. Парушэнне ходу работы, якое вядзе да зрыву выканання заданння, плана.

П. у рабоце.

Выйсці з прарыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przebić się

зак.

1. прабіцца, пракалоцца;

2. прабіцца, прарвацца, трапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вскры́ться

1. раскры́цца; (обнаружиться) вы́явіцца;

2. / ре́ки вскры́лись на рэ́ках пача́ўся крыгало́м;

3. (о ране) раскры́цца; (о гнойнике) прарва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ripe

[raɪp]

adj.

1) сьпе́лы

2) гато́вы, насьпе́лы

a ripe boil — нары́ў гато́вы прарва́цца

time is ripe — насьпе́ў час

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

контруда́р, ‑у, м.

Адказ ударам на ўдар (у ваенных дзеяннях, у палітычнай барацьбе і пад.). Нам далі задачу: прарвацца на станцыю і ўсімі спосабамі, якія ў нас ёсць, паралізаваць контрудар, каб потым адразу ж наша дывізія пайшла ў наступленне. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Нагнаць страху, напужаць. Здавалася, што.. і бомбы рвуцца несапраўдныя, і кулямёты лапочуць толькі для таго, каб нарабіць траскатні і нажахаць нас. Сабаленка. [Салавей:] — Нажахаем мяцежнікаў, закруцяцца яны, як шкурат на агні, тады лёгка будзе прарвацца нашым часцям. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прары́ў, ‑рыву, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прарываць ​1 — прарваць (у 2, 3 знач.) і прарывацца ​1 — прарвацца (у 2 знач.).

2. Прарванае месца, участак. Прарыў у плаціне.

3. Спец. Скразное пашкоджанне сценкі ўнутранага органа. Прарыў барабаннай перапонкі.

4. перан. Невыкананне ў тэрмін задання, плана; адставанне. Прарыў у рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праткну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

1. Адолеўшы перашкоды, прайсці, прарвацца праз што‑н. А тут карнікі абклалі так, што нідзе не праткнуцца, толькі вось гэты краёчак балота аставаўся яшчэ не закрыты. Быкаў.

2. Прайсці праз што‑н. наскрозь. Хоць сонца ўзнялося, Па возеры дымна: Туман — нават промню Сюды не праткнуцца. Калачынскі.

3. Быць праткнутым. Папера праткнулася. Мех праткнуўся на цвік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарыва́цца I несов.

1. в разн. знач. прорыва́ться; см. прарва́цца;

2. страд. прорыва́ться; проре́живаться; продёргиваться; см. прарыва́ць I

прарыва́цца II несов., возвр., страд. прорыва́ться; см. прары́цца, прарыва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)