прапі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапісваць — прапісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапі́ска, -і, ДМ -пісцы, ж.

1. гл. прапісацца, прапісаць.

2. Рэгістрацыя месца жыхарства, а таксама адпаведная паметка ў пашпарце.

Атрымаць прапіску (таксама перан.: асталявацца, замацавацца; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапі́саны в разн. знач. пропи́санный; см. прапіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́жыца ж., лингв. и́жица;

прапіса́ць ~цу — прописа́ть и́жицу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапі́сваць несов., в разн. знач. пропи́сывать; см. прапіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змякча́льнае ср., сущ., мед. мягчи́тельное;

прапіса́ць з. — прописа́ть мягчи́тельное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

и́жица лингв. і́жыца, -цы ж.;

и́жицу прописа́ть (кому) і́жыцу прапіса́ць (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przemeldować

зак. прапісаць на іншы адрас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zalecić

зак.

1. парэкамендаваць;

2. даручыць; даць указанне;

3. прапісаць;

zalecić kurację — прапісаць курс лячэння

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

патаго́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае ўзмоцненае выдзяленне поту. Патагонныя сродкі. // у знач. наз. патаго́ннае, ‑ага, н. Сродак, лякарства, якія выклікаюць ўзмоцненае выдзяленне поту. Прапісаць патагоннае. Выпіць патагоннае.

2. перан. Які надта стамляе, вымотвае ўсе сілы. Патагонная сістэма працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)